از خیلی وقت پیش اعلام کرده بودم که قالب های پارسی بلاگ راضی‏ام نمی کند و حتی از دوستان تقاضای همکاری هم کرده بودم که لبیکی در کار نبود. برخی دوستان (مثل حضرت هوادار پارسی بلاگ از ابهر که مدتی است مفقود الاثر شده) هم توصیه می‏کردند که زیبایی در سادگی است، کأنّ حقیر سراپا تقصیر از فهم این نکته عاجزم و مخ مبارک پاره‏سنگ برمی دارد! از طرفی قالب بلاگ اسکای را دوست داشتم. این گونه شد که تصمیم گرفتم خودم آن را به زیور ترجمه بیارایم! البته وقتی کسی اچ.تی.ام.ال را به صورت اصولی فرانگرفته باشد، و بنا به حاشیه‏های شغلی و سپس آزمون و خطا با اعمال شاقه، کمی تا قسمتی با آن آشنا شده باشد، این ترجمه چندان ساده نخواهد بود. در وقت‏های میان برنامه‏ی یکی دو روزی که اگر چه تعطیل ولی برایم بسیار پرمشغله بود، کورمال کورمال به تبدیل کدها پرداختم تا نتیجه این شد که ملاحظه می‏فرمایید. حالا دوستان راهنمایی کنند که نیازی به کسب اجازه از مدیر محترم و نامرئی بلاگ اسکای هست یا می توان بی‏خیالی گذراند؟

البته درست است که ممکن است من کم بنویسم، اما وبلاگی که با پشتوانه‏ی فکری تأسیس شده باشد، دست کم مانند یک منزل ییلاقی می‏ماند که حتی اگر چند سال یک بار هم استفاده شود، باز باید آن را زیبا و مجهّز ساخت. البته گوش شیطان کر، بنا نیست دیر به دیر آفتابی شوم و گفته‏اند تا شقایق هست زندگی باید... .

بگذریم که خانه‏های دنیایی به صاحبانش وفا نمی کند و ابعاد و ارزشش – در واقع – اهمیتی ندارد، اما وبلاگ - برای اثرگذاری - باید خوب بنا شود و اگر خوب هم مورد استفاده قرار گیرد، پس از مرگ نیز به عنوان باقیات صالحات خواهد ماند.

نکته آخر این یادداشت اینکه باز هم دست یاری به سوی دوستان دراز می کنم. این بار برای یک لوگوی کوچک جمع و جور تا حضرات اندک رغبتی برای تبادل لوگو داشته باشند. حالا می دانم باز همه‏تان لالمانی (لالمونی) می گیرید و باز باید از باب «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من» بنشینم و کورمالانه یک لوگو هم طراحی کنم، دندم نرم!